Ιάκωβου Θ. Μαρτίδη

Η υπεραπασχόληση των ανθρώπων με τη σεξουαλικότητα (…) δεν φανερώνει τίποτε άλλο παρά τη συναισθηματική τους ερωτική αναπηρία. Φανερώνει, επίσης, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και τον ανύπαρκτο αυτοσεβασμό. Αυτή η υπερβολική και μονομερής ενασχόληση (…), είναι μια προσπάθεια να αναπληρώσουν τα ελλείποντα, να εξισορροπήσουν τις ανικανότητες και τις αναπηρίες που κουβαλούν. Εδώ υπάρχει μια υπερτίμηση του σώματος και μια υποτίμηση του πνεύματος.

Όλες αυτές οι στάσεις, τελικά, οξειδώνουν την ίδια την ζωή. Ο αυθεντικά ερωτικός άνθρωπος αναζητά τον έρωτα σε όλες τις εκφράσεις της ζωής και όχι μόνον στη σεξουαλική εμπειρία.

Αλλά και η υπερτίμηση του πνεύματος με ταυτόχρονη υποτίμηση του σώματος έχει πολλούς θιασώτες. Όσοι απαξιώνουν το σώμα και γενικότερα την ύλη, ξεχνούν ότι είναι δημιουργήματα του Θεού, και μάλιστα θαυμαστά. Στο κάτω-κάτω της γραφής, το κορμί δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να μιλάει τη γλώσσα της ψυχής. Αν το πνεύμα σκέπτεται σαρκικά, τότε γιατί υποτιμάται το σώμα; Και από πότε το σώμα εκπροσωπεί κάτι κατώτερο ή και την αμαρτία; Ο ιερέας στο μυστήριο του γάμου δεν εύχεται: «Χάρισε τους, Κύριε, ομόνοια ψυχών και σωμάτων», δηλαδή να ταιριάξουν ψυχικά και σωματικά; Με άλλα λόγια εύχεται ψυχοσωματική ερωτική αρμονία.

*Μικρό απόσπασμα με μερική διασκευή από: Ιάκωβου Θ. Μαρτίδη, Τὰ μυστικὰ τῶν ἄλλων, Ὅσα θὰ ἄξιζε νὰ γνωρίζετε γιὰ τὴ σχέση σας, εκδ. Αρμός, σελ. 119-120.