ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ, κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Τέκνα εν Κυρίω Αγαπητά,
«Ἀνέτειλε τό ἔαρ τῆς νηστείας, καί τό ἄνθoς τῆς μετανοίας» σύμφωνα με την υμνολογία των ημερών, η οποία βαθμηδόν μας εισάγει στο στάδιο της Αγίας Τεσσαρακοστής˙ της μεγάλης πορείας προς το Άγιον Πάσχα. Η περίοδος της Σαρακοστής, στην οποία εισερχόμαστε ουσιαστικά με τον Εσπερινό της Συγγνώμης, αποτελεί μια ιδιαίτερα κατανυχτική περίοδο του εκκλησιαστικού έτους κατά την οποία συνυπάρχει ένα μίγμα χαράς και λύπης. Εισερχόμενοι στο στάδιο του πνευματικού αγώνα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον παλαιό άνθρωπο των λαθών και των παθών μας. Αυτή η προσωπική συνάντηση προκαλεί θλίψη και λύπη η οποία όμως σβήνει και χάνεται όταν ενατενίζουμε στο τέλος της πορείας τη χαρά και τη συγγνώμη η οποία «ἀνέτειλε ἐκ τοῦ Παναγίου τάφου».
Κατά τη διάρκεια αυτής της, μεστής βιωμάτων, περιόδου, καλούμαστε να ακολουθήσουμε το στάδιο των ασκητικών καμάτων, της νηστείας, της εγκράτειας, της νήψης και της προσευχής, «τήν ὁδόν διά τῆς μετανοίας» ώστε εφοδιασμένοι με τη Χάρη του Θεού να βιώσουμε πραγματικά τη Μεγάλη Εβδομάδα και κυρίως την Ανάσταση. Η Εκκλησία με πνεύμα ελευθερίας μας καλεί να ακολουθήσουμε μια πνευματική οδοιπορία. Η Σαρακοστή, κατ’ ουσία, είναι μια οδοιπορία που το τέρμα της θα μας χαρίσει την όντως ελευθερία, που αποδεσμεύει από τη νοσηρή προσκόλληση στην ύλη και προσανατολίζει προς την ουράνια πραγματικότητα της Βασιλείας των Ουρανών.
Το διάγγελμα της νηστείας, στο οποίο ιδιαιτέρως καλούμαστε να υπακούσουμε αυτή την περίοδο, δεν αποτελεί απλά μια εθιμοτυπική πράξη αποχής από συγκεκριμένες τροφές. Ένας ωραιότατος ύμνος του Εσπερινού της Τυροφάγου θέλοντας να μας διδάξει το πραγματικό νόημα της νηστείας λέει χαρακτηριστικά: «…νηστεύσωμεν ὥσπερ ἐν τοῖς βρώμασιν ἐκ παντός πάθους» και ένας άλλος ύμνος μας καλεί να «νηστεύσωμεν σωματικῶς καί πνευματικῶς». Δηλαδή, η νηστεία των τροφών πρέπει να οδηγεί στη μεταμόρφωση των παθών προσλαμβάνοντας έτσι όχι μόνο σωματική αλλά και πνευματική διάσταση. Η νηστεία των τροφών πρέπει να γίνεται αφορμή ώστε να απομακρυνόμαστε μεν από εμπαθείς συμπεριφορές θυμού, «ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας, ἀργολογίας», και να προσεταιριζόμαστε δε το πνεύμα «τῆς σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγάπης». Επίσης οι ιερές ακολουθίες αυτής της περιόδου έχουν κατανυχτικό πνεύμα, τέτοιο που μπορεί να μας φέρει σε περισυλλογή και ενδοσκόπηση ούτως ώστε να μας οδηγήσει στη μετάνοια και στην εξομολόγηση για να δούμε τη ζωή μας μέσα από άλλες προοπτικές για την πνευματική μας πρόοδο.
Τέκνα της Εκκλησίας Αγαπητά,
«Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού καιρός μετανοίας˙ ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός…» κατά τον ιερό υμνωδό. Με αφορμή την περίοδο της φετινής Σαρακοστής ας προσπαθήσουμε όλοι να ενεργοποιήσουμε την προαίρεση και θέλησή μας με αγωνιστικό φρόνημα. Η Εκκλησία είναι έτοιμη ως φιλόστοργος μάνα να μας εφοδιάσει με τα πνευματικά μέσα που χρειαζόμαστε αυτή την πνευματική περίοδο και μας καλεί να γίνουμε κοινωνοί μιας άλλης βιοτής όπως πανηγυρικά διακηρύσσει στον Πασχαλινό Αναστάσιμο Κανόνα: «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾍδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν, καὶ σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τὸν αἴτιον, τὸν μόνον εὐλογητὸν τῶν Πατέρων, Θεὸν καὶ ὑπερένδοξον».
Καλή Σαρακοστή και Καλό Στάδιο
Με πατρικές ευχές
† Ο Κιτίου Νεκτάριος
