Οι μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνται την τιμή προς την Παναγία. Όπως είναι φυσικό από την αιρετική τους Χριστολογία, πηγάζει και μια αιρετική διδασκαλία στο πρόσωπο της Παναγίας μας. Διδάσκουν ότι η Παναγία μας είναι μία γυναίκα σαν όλες τις άλλες. Διαλαλούν ότι η παναγία μας δεν ήταν αειπάρθενος εφόσον αναφέρονται και άλλοι ως «αδέρφια» του Χριστού. Τέλος απορρίπτουν την ονομασία «Θεοτόκος».
Είναι γεγονός ότι το μυστήριο της Θεοτόκου αποσιωπάται εν πολλοίς στην Κ.Δ. Αυτό γιατί η Παναγία μας ήταν εν ζωή όταν γράφονταν τα ευαγγέλια. Εφόσον λοιπόν ζούσε και τη γνώριζε η πρώτη Χριστιανική κοινότητα με την βιωματική επικοινωνία που είχαν μαζί της, δεν υπήρχε ανάγκη γνωστοποίησης της. Επίσης κεντρικό μήνυμα του ευαγγελικού λόγου είναι ο Ιησούς Χριστός και το Σωτηριώδες έργο του. Παρά το γεγονός της αποσιώπησης αυτής, το μυστήριο της Θεοτόκου αναδεικνύεται τόσο στην Π.Δ. (μέσω προφητειών και προτυπώσεων) όσο και στην εμπειρία της πρώτης εκκλησίας, η οποία διασώθηκε ως ιερά παράδοση. Επιπλέον θα δούμε ότι με μια προσεκτική ανάγνωση της Κ.Δ. παίρνει κανείς τις απαντήσεις για το πρόσωπο της Θεοτόκου. Δίπλα σε αυτά η απόκρυφη γραμματεία των πρώτων αιώνων διασώζει πολλές πληροφορίες για την Παναγία, μερικές από τις οποίες η βιωματική εμπειρία της εκκλησίας τις αγκάλιασε ως αιώνιες αλήθειες.
Δικαίως η παναγία μας αναφωνείτε «Θεοτόκος». Όπως ήδη αποδείξαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, ηΠαναγία δεν γέννησε ένα απλό άνθρωπο αλλά τον ίδιο τον Θεάνθρωπο Χριστό τον επικαλούμενο και «Εμανουήλ» που σημαίνει μαζί μας ο Θεός (Ματθ. 1,23). Η απορία της Ελισάβετ όταν είδε την Μαρία εγκυμονούσα πώς η «μήτηρ του Κυρίου» πήγε να την επισκεφθεί (Λουκ. 1,41-43), επιβεβαιώνει ότι αυτός ο οποίος φέρει στα σπλάχνα της δεν είναι άλλος παρά ο μόνος Κύριος και Θεός του Ισραήλ.
Η Παναγία μας είναι παρθένος προ του τόκου κατά τον τόκο και μετά τον τόκο. Η μητέρα του Θεού είναι αειπάρθενος. Εκεί στον ευαγγελισμό απορεί πως θα γεννήσει Υιό εφόσον δεν εγνώρισε άνδρα (Λουκ. 1, 28, 47-48). Ονομάζεται μνηστή (Λουκ. 2,5) και όχι σύζυγος του Ιωσήφ εφόσον ήταν μόνο προστατευόμενη του και όχι γυναίκα του. Μετά την γέννηση του Ιησού αναφέρεται «μήτηρ του παιδίου» (Ματθ.2, 11, 13,14,20 και Λουκ. 2,33,43) και όχι γυναίκα του Ιωσήφ. Πουθενά δεν αναφέρεται η Παναγία μας να είχε άλλα παιδιά. Μάλιστα όταν ο Ιησούς βρίσκεται στον σταυρό υποδεικνύει τον Ιωάννη τον επιστήθιο μαθητή του για «υιό» της (Ιω.19. 26) και όχι κάποιο δήθεν εξ αίματος αδερφό του. Η Π.Δ. είναι γεμάτη με χωρία που προεικονίζουν το αειπάρθενο της Παναγίας μας. (Ιεζεκιήλ 44, 1-2 Έξ. 3 ). Η λέξη «αδερφός» που βρίσκουμε στη Κ.Δ. μπορεί να σημαίνει εκτός από την αρχική της έννοια, και κάποιο άλλο συγγενή (όπως Γεν. 13, 8 και 29, 15 Λευιτικόν 10,4).Τα αδέρφια που αναφέρονται ως αδερφοί του Ιησού (Ιάκωβος , Ιωσής,Σίμων και Ιούδας) δεν είναι εξ αίματος αδέρφια. Υπάρχουν δύο ερμηνείες είτε ότι είναι παιδιά του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα είτε ότι είναι «ξαδέρφια» του από τον αδερφό του Ιωσήφ τον Κλεόπα και τη γυναίκα του Μαρία. Η Δεύτερη εκδοχή είναι πιο πιθανή εφόσον το ευαγγέλιο αναφέρεται σε μία Μαρία του Κλωπά μητέρα του Ιωσή και του Ιακώβου (Ματθ. 27, 55 -56, Μκ. 15,40 Ιω. 19, 25). Αυτή Μαρία δεν έχει καμία σχέση με την παναγία μας εφόσον αυτή αναφέρεται μόνο ως μητέρα του Ιησού (Ματθ. 2,11 Λουκ. 2, 43 κλπ).
Αυτή την Παναγία την μητέρα του Θεού και Σωτήρος, την Αγνή και Παρθένο, μεγαλύνομεν και υμνούμε εμείς οι Χριστιανοί δικαίως εις τους αιώνας, όπως ο ίδιος οαρχαγγέλου Γαβριήλ προμήνησε εκεί στον ευαγγελισμό «από τώρα και στο εξής θα σε μακαρίζουν όλες οι γενναίες».
