Ο άγιος Λοΐζος επίσκοπος Κωνσταντίας της Νορμανδίας της Γαλλίας, γεννήθηκε περί το 510 μ.Χ στην πόλη Κουρσί (Courcy) της ίδιας επαρχίας. Ήταν ευγενικής καταγωγής και διακρινόταν για τις αρετές του και το φιλανθρωπικό του έργο από την νεανική του ηλικία. Για την υπερβάλλουσα αρετή του εξελέγη και χειροτονήθηκε επίσκοπος Κωνσταντίας (λατινικά: Constantiensis, γαλλικά: de Coutances), σε πολύ νεαρή ηλικία, από τους επισκόπους της μητροπόλεως Νευστρίας, με την σύμφωνο γνώμη κλήρου και λαού, περί το 528 μ.Χ. Η οικογένειά του ήταν ισχυρή και η πόλη που φέρει σήμερα το όνομά του (Saint Lô) αποτελούσε κτήμα της οικογένειάς του. Με πρωτοβουλία του, η έκταση της νεοσύστατης επισκοπής του επεκτάθηκε και οργανώθηκε σε ενορίες. Δώρισε τα κτήματα της οικογένειάς του για να ανεγερθούν εκκλησίες και μοναστήρια και μετέτρεψε το κάστρο της οικογένειάς του στην Briovere, που σήμερα φέρει το όνομά του (Saint Lô), σε έδρα της επισκοπής του. Συμμετείχε αυτοπροσώπως στην δεύτερη, την τρίτη και την πέμπτη Σύνοδο της Ορλεάνης και απέστειλε αντιπρόσωπο στην τέταρτη. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον ευαγγελισμό των Φράγκων και στην αναδιοργάνωση και εδραίωση της τοπικής Εκκλησίας τα δύσκολα χρόνια μετά την φραγκική κατάκτηση της ρωμαϊκής Γαλατίας. Ποίμανε θεοφιλώς και με ζήλο την επαρχία του για περίπου σαράντα χρόνια και κοιμήθηκε ειρηνικά περί το έτος 568 μ.Χ. σε ηλικία 58 ετών.
Η τιμή του αγίου διαδόθηκε νωρίς μετά την κοίμησή του. Τον ένατο αιώνα έγινε ανακομιδή και μεταφορά των λειψάνων του στην πόλη Ανζέρ (Angers), για να προστατευθούν από τις επιδρομές των Νορμανδών. Επιστράφηκαν στην πόλη του το 1679 και φυλάσσονται μέχρι σήμερα στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό της Θεοτόκου. Η μνήμη του εορτάζεται στις 22 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο. Άλλες πηγές από την πατρίδα του τοποθετούν την κοίμηση του στις 21 Σεπτεμβρίου. Είναι πολιούχος της επαρχίας του. Η τοπική παράδοση θεωρεί τον άγιο θαυματουργό, ειδικά για τις ασθένειες των ματιών, αφού διασώζεται ότι με την προσευχή του ενόσω ζούσε θεράπευσε μια τυφλή γυναίκα. Οι αρχαίες πηγές για τον βίο του αγίου καταστράφηκαν, όταν η ρωμαιοκαθολική επισκοπή της πόλης του μαζί με το πολύτιμο αρχείο της πυρπολήθηκε το 1944 μετά τη συμμαχική απόβαση στη Νορμανδία. Επίσης, πολλές πηγές καταστράφηκαν κατά τους θρησκευτικούς πολέμους του 16ου αιώνα. Διασώζεται μια σύντομη αναφορά στον βίο του στα γαλλικά, σε χειρόγραφο που αναπτύσσει την ιστορία της εν λόγω επισκοπής και φυλάσσεται στο αρχείο της Ρωμαιοκαθολικής Επισκοπής Κωνσταντίας (Coutances) στην Γαλλία. Τα λείψανα του αγίου διασώθηκαν από την καταστροφή τόσο κατά την γαλλική επανάσταση, όσο και κατά την απόβαση των συμμάχων το 1944 χάρη στους ρωμαιοκαθολικούς ιερείς που έσπευσαν να τα φυγαδεύσουν εγκαίρως.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η ιστορία του εξελληνισμού του ονόματος του αγίου και η διάδοσή του στην Κύπρο. Η γαλλορωμαϊκή εκδοχή του ονόματος του αγίου με την οποία εμφανίζεται στα λατινικά συναξάρια είναι Laud ή Laudus. Το όνομα φαίνεται να αντιστοιχήθηκε κατόπιν με το φραγκικό Ludwig, γερμανικής καταγωγής. Αργότερα εκλατινίστηκε ως Aloysius, εισήχθη δε στην Κύπρο κατά πάσα πιθανότητα από τους Ενετούς, αποδιδόμενο στα ελληνικά ως Λοΐζος. Στην πατρίδα του ο άγιος παραμένει γνωστός ως Saint Lô, όνομα που φέρει και η πόλη στην οποία είχε την επισκοπική του έδρα. Ως άγιος της αρχαίας Εκκλησίας της Δύσεως, που έζησε και τιμήθηκε ως άγιος πολύ πριν το Μεγάλο Σχίσμα του 1054 μ.Χ, τιμάται ως άγιος από τους Ορθοδόξους. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, στην προσπάθεια που γίνεται για αναζωογόνηση της τιμής των αρχαίων ορθοδόξων αγίων της Δύσεως, τιμάται στην Κύπρο αλλά και στην ορθόδοξη διασπορά, με εικονίσματα και εορτασμούς της μνήμης του, από όσους φέρουν το όνομά του.
Πληροφορίες για τον άγιο υπάρχουν μεταξύ άλλων στα πιο κάτω συγγράμματα:
Laurent Rouault, l’Abrégé de la Vie des Evêques de Coutances, Coutances, 1742
Charles Trigan, Histoire Ecclesiastique de La Province de Normandie, Avec Des Observations Critiques Et Historiques Par Un Docteur De Sorbonne, σελ. 94, 128, 458
Rev. Alban Butler, The Lives of the Saints, 1866, Volume IX: September 22.
